Kamilla aklında binbir türlü şeyle soyunma odasına doğru ilerliyordu. Takım arkadaşları gelmeden bu antrenmanda ne yapacaklarını iyice düşünmesi gerekiyordu. Ama aklını veremiyordu bir türlü…
Acaba antrenman gününü mü değiştirmeliydi?
Balo akşam 8’de başlayacaktı. O ve tüm takım ise burada ter dökecekti. Bazen hırsının kurbanı oluyordu ama elinden başka bir şey de gelmiyordu. Quidditch sahasını boş bulmak o kadar zordu ki. Ve takımı için her zaman en iyisini yapmalıydı…
Bu kaptanlığının 2. Yılıydı. Geçen sezonda birçok sakat oyuncusu vardı ve maalesef açık arayla 2. Olabilmişlerdi. Şampiyon oldukları için Slytherin’lilerin tüm şakalarını işitmek zorunda kalmışlardı. Ama bu sezon böyle olmayacaktı. Planları vardı…
Soyunma odasında ilk olarak geçen senenin final maçında takım arkadaşlarına verdiği taktiklerin karalandığı tahtayı sildi. Görmek bile istemiyordu. 2. Yeterli değildi hiçbir zaman…
Daha sonra kalkıp formasını giymişti. Biraz ter kokuyordu ama onun formasıydı. Formayı giydiği andaki hislerini asla cümlelere dökemezdi. Öylesine harika bir duyguydu. Gryffindor Quidditch takımında olduğu için kendisiyle gurur duyuyordu, bu onun için büyük bir onurdu…
Kamilla tam soyunma odasından çıkmak üzereyken April ve Adela gelmişti. ‘’ Hey Kammy, erkencisin. ‘’ demişti Adela. Kamilla gülümseyip ‘’ Biraz düşünmek istemiştim. Kafam patlamak üzere. Hem antrenman var hem de balo. Offf… ‘’ diyerek soyunma odasından çıkmıştı.
Sahaya çıktığında diğer takım oyuncularının da soyunma odaına doğru gittiğini gördü. Elindeki Ateşoku’nu çimlerin üstüne bırakıp elindeki parşömene bu antrenmanda yaptıracaklarını karalıyordu. Kafasını kaldırdığında tüm takım karşısında duruyordu.
Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirip ‘’ Afedersiniz çocuklar. Biraz dalmışım da… ‘’ dedi. Daha sonra düzenli bir sıra halinde duran arkadaşlarına göz kırpıp önlerinde yürümeye başladı. Takıma yeni katılanlara Quidditch’ten bahsediyordu.
‘’ Arkadaşlar yeniler için tekrarlamak istiyorum. ‘’ dedi ve takıma yeni katılan 3 çocuğun önüne gelip durdu. ‘’ Öncelikle her ne kadar hepiniz Quidditch’in ne olduğunu bildiğini bilsem de tekrarlamak istiyorum. Quidditch süpürge üstünde uçarak oynanan bir spordur. Amaç Quaffle denen topu 3 çemberden birinin içinden geçirmek ve Altın Snitch’i yakalamaktır. Rakibiniz her zaman kolay lokma olmayacaktır. Hele ki Hogwarts’ta…
Öncelikle çok çevik ve hızlı olmalısınız. Bludger’lar sizi öldürebilir bile. Bu yüzden gözünüz hep açık olmalı. Sadece kendinizin oynamadığını, bir takım olduğumuzu asla unutmamalısınız. ‘’ dedikten sonra yeni çocuklara gülümseyerek sıranın başına gitti. Yenilere hitap ettiği her halinden belli olsa da herkes onu dinliyordu. ‘’ Şimdi… Size takım arkadaşlarınızı tanıtmak istiyorum. Bu yakışıklı delikanlının adı Edward. Bizim atıcımızdır. Edward olmasaydı hiçbirimiz maçın sonuna kadar dayanamaz yere serilirdik. O bizim kurtarıcımız. ’’ Dedikten sonra Edward’ın önünde kibarca eğildi. Edward ve tüm oyuncular kahkahalara boğulmuşlardı. Bir iki adım atıp Adela’nın önünde durdu. ‘’ İşte bu genç bayanda Adela. Ama biz ona daha çok ‘Bayan çok bilmiş’ diyoruz. Adela’da kovalayıcımız. ‘’ derken Adela hem gülüyor hem de ‘Sen görürsün’ diye bağıran bir bakış atıyordu. Kamilla hemen Adela’nın yanında duran April’a geçti. ‘’ İşte bu da April. O da kovalayıcımız. Görüntüsüne aldanmayın. Yanlış bir hareketinizde sizi o üç çemberden birine asar. Sarışın olabilir ama aptal değildir.’’ Dedikten sonra sonra kendini takdim etmeyi de ihmal etmedi. ‘’ Bende Kamilla. Kammy’de diyebilirsiniz. Hemen kaptanınız hem de arayıcınızım.’’ Dedikten sonra Adela ‘’ Çocuklar işte bu da Kammy. Ama siz ona kısaca ‘Bayan herşeyi bilen hırs küpü’ diyebilirsiniz.’’ Diyince Kamilla’da dahil herkes kahkahalara boğulmuştu. Böylece Adela’da intikamını almıştı. April da ‘’ Kızım bu çok kısa oldu. ‘’ diyerek Adela’yı dirseklemişti. Gülüşmeler arasında yeniden sessizliği sağlamak için uğraşan Kamilla’nın fazla çaba sarf etmesine gerek kalmamıştı. Arkadaşlarına bakıp yeni çocukları tanıttı. ‘’ Çocuklar bunlar da Jennifer, Chris ve David. Chris yeni kovalayıcımız. ‘’ diyerek Adela ve April’a göz kırptı. Chris çok yakışıklı bir çocuktu. April Chris’i süzerken Adela Edward olduğu için sadece başını sallamakla yetinmişti. Kaldığı yerden devam etti ‘’ David yeni kalecimiz. Uzun boyunun kalede oldukça işe yarayacağı belli, değil mi? Jennifer ise yeni atıcımız. ‘’ diyerek Edward’a baktı. ‘’Artık tüm takım tanıştığına göre antrenmana başlayabiliriz.’’ Dedikten sonra elinin hareketiyle herkesin kendisini takip etmesini istedi.
Peşi sıra gelen takım arkadaşlarını sahanın tam ortasında durdurdu. Çember oluşturmalarını istedi. ‘’Önce egzersizlerle başlayacağız. Vücudumuz ne kadar esnek ve kuvvetli olursa o kadar artısı olur bize. Hafif bir rüzgarla uçup gitmek istemeyiz değil mi? ‘’ diyerek onu izleyen arkadaşlarına baktı.
Yaklaşık 25 dakika geçmiş olmalıydı. Takımdan sızlanma sesleri yükselmişti. Kamilla son hareketleri de yapıp egzersizi bitirdi.
‘’Arkadaşlar antrenman haricinde de egzersiz yapmanızı istiyorum. Vücudunuz hamlamamalı. Zaten çoğunlukla kondisyon hareketleri çalışacağız. Bugün biraz zorlanmış olabilirsiniz ama direnciniz artacak ve güçleneceksiniz. Şimdi biraz da uçuşunuza bakalım. ‘’ diyerek yeşil çimlerin üzerinden kalktı ve süpürgelerin olduğu yere döndü. ‘’ Accio ‘’ diye haykırdıktan sonra süpürgeler birer ikişer itaat etmişti. Tüm süpürgeler sahiplerinin önünde duruyordu. Herkes süpürgesine binip havalandı. Kamilla süpürgesine atlayıp herkesi test ediyordu. Takımda herkes mükemmel sayılırdı. Uçuşları oldukça iyiydi. Bilhassa yenilere daha çok dikkat ediyordu. Onlarda iyiydi ama takımda yeni oldukları için biraz heyecanlı oldukları belliydi. Uçuş çalışması bittikten sonra 10 dakika kadar mola verdi. Herkes gibi o da yorulmuştu.
Toplarla da çalışmışlardı. Sadece atıcılar değil herkes çalışmıştı. Bu bir takımdı ve takım gibi hissetmelerini istiyordu. Kazanmanın en önemli kuralı kendine olduğu kadar takımına da güvenmekti.
Daha sonra atıcıları bir köşeye kovalayıcıları bir köşeye göndermişti. Bludger ve Quaffle’ları salmıştı. Atıcılar ve kovalayıcılar daha sonra kaleciye dönüp onunla da çalışmışlardı. Kamilla hem onları izliyor hemde Snitch’in peşinden uçuyordu. Artık bu küçük yaramaz topu çok iyi tanıyordu. Bazen gözden kaybolduğu oluyordu ama Kamilla genellikle onu buluyordu. Küçük altın kanatları ve çıkardığı vızıltılarında yardımı oluyordu…
Takım arkadaşları son derece iyi ve yeteneklilerdi. Antrenman öncesi biraz kuşkuları vardı özellikle yeniler hakkında. Ama şimdi onlarında iyi olduğunu düşünüyordu.
Antrenman iyi gelmişti. Kafasını dağıtmış ve rahatlamıştı.
Bu şekilde çalıştıkları sürece her maçı kazanacaklarından emindi. Kendine güven duygusuyla başını takım hakkında notlar aldığı parşömenden kaldırdı ve hem eğlenen hem çalışan arkadaşlarına güvenle baktı…
Konu: Luciana Elisa-- 
Perş. Eyl. 03, 2009 1:38 am
