Sibor Efflet Reyn

Kulağa Hoş Gelen Ses...(Giriş)

Göl kenarını karanlık bir örtü kaplamıştı. Uzaklarda ki yıldızlar sanki yerdekilere yol gösterircesine parıldıyordu. Eskiler yıldızları burçlara ayırmıştı. 12 burç. Bu 12 burç ahengin terazisinde ağırlıklarını koymuşlar ve ilahi adaleti temsilen varlıkların yaşamlarını hatta kaderlerini belirlemişti.Kader olabildiğince basit bir kavramdı. Görmek, duymak,tat almak, işitmek, koklamak kavramlarının bir bütünüydü.Varlığın somuti anlamı insanların vücunda anlam bulmuştu. Her biri hepsiyle eşit dereceye sahipti ve önemleri çok büyüktü. İşte bugün bunlardan biri gerçekleşecekti.Sanki bir yıldız kayarcasına karanlıkta bir ışıltı görülmüştü. Bu ışıltı görüldüğü vakit iki Slytherin'li öğrenci tüm ihtişamıyla gözükmüştü. Aralarında birşeyler konuşuyolardı, hararetle. O sırada orada gezinmekte olan bir Huffpufflı onlara kulak misafiri olmuştu.Karanlık olduğu için Hupplepufflı gözükmüyordu.

İki slytherinlinin arasında konuştuğu müzikle ilgiliydi. Ve çok heyecanlı oldukları da belliydi. Acaba bu kindar tiplilerle nasıl konuşmalıydı.Bu hupplepufflı'nın içinde bir istek vardı ki içi içine sığmıyordu, bu şey aklına gelince. Kalbinin en derinliklerinde saf almış bu isteğini gerçekleştirebilmek içinde tam zamanıdı sanki. Ama aklını hayaller süsledi, harekete geçmeden önce.İçinden "Şansım dönücek" nidaları süzülüyordu. Bu sıradan ama görünüşünün altında çok fark şeyleri taşıyan biri, çevresindeki seslerin arasında kaybolmuştu sanki.

Karanlık sanki oradakilerin konuşmalarıyla bir aydınlık oluşturuyordu. Gökyüzündeki bulutlar dağılmaya başlamıştı. Dolunay'ın saf beyaz ışığı artık gözlerin seçilim alanına girmişti. Bu çok güzel şeylerin olabileceğine işaretti. Dolunayın anlamı nesillerce boyunca büyücüler ve cadılarca yanlış bilinse de çok güzel bir anlamı da vardı. Bu anlam neydi? Bu anlam basitti.Dolunay; yeni birlikteliklerin olabileceğine işaret ederdi. Ne olursa olsun kötülerle iyiler gibi keskin şeritlerle çizilmiş durumlarda dahi bu sınır geçiliyor, bozuluyordu. Ayrıca duyguların en üst noktaya ulaşması anlamını taşıyordu ki sanatta bu gerekliydi. İlhamın Tanrıçasından bir istek dilenildiği vakit bu dolunay olurdu. Sayısız büyü kitaplarının ve aynı zamanda Mugglerinde kitaplarının yazıldığı dönem bu dönemdi. Kurt adamların kötü şanı almış başını götürmüşken bunu beraberinde dolunayı da getirmişti.
İhtişam, yücelik ve şahaserler'in ilk adımı hep bu zamanda atılmıştı. Hayatın anlamını sorgulayan bizler acaba hayatı nasıl ele aldığımızı düşündük mü?
Hayhet kötü bir takım şeyin meydana geldiği vakitte bu vakit olmuştu. Savaşlar'ın kanla kaplı lekesi hep dolunaya sürülmüştü. Vampirlerin o ünlü yarasa şeklini alıp, kaleler ve şatolardan dışarı çıkmaları da bu zaman olur.

Tam bu sırada Hupplepufflı geri dönmek ister. Ama vücudu bunu reddeder. Oraya gitmek istiyordur. O lanet olasıca Slytherinlerin yanına. Konuşmaları çok anlam ifade ediyordu onun için. Yüreğinde ki alev iyice kabarmış taşmak üzereydi.Geri adımları artık Slytherinlilerin yanına doğru götürüyordu onu.

Güzellikler çirkinlikleri çirkinlikler güzellikleri aynı şekilde kötülükler kötülükleri çirkinliklerde çirkinlikleri getirirdi.Bu tehlikeli ve adalet duygusu her ne kadar kendisi istemese de gelişkin olan Hufflepufflı acaba güzel-çirkin kombinasyonunda ki gibi bir hareket çıkarabilecek miydi?Bazen karşı güç hiç bir etki de yapmayabiliyordu. Bu durum böylemi olucaktı.İki Slytherinlinin yanına giderken yolda ki bir taşa takılan ardından ayağını büken Hupplepufflı acılar içinde ahlaya puflaya gidiyordu.Acaba bunca istek ve azmi onu doğru yola götürebilecek miydi?

Bütün acısıyla artın gölün kenarındaki çınar'a yaklaşmıştı. İki Slytherinli hala tüm coşkularıyla konuşuyordu.Hamle sırası Hupplepufflıdaydı. Şah Mat!

İşte tam bunu düşündüğü vakit, iki Slytherinlinin yanına doğru sokuldu.Ama kendini göstermek istemeden önce acısının verdiği sesler, iki Slytherinlinin onun fakına varmasını sağladı. Bir sesizlik duyuldu. Bu derin sessizlik beraberinde bir çok şeyi getirecekti.

Not:Yakın zamanda yaptığım Rp'den bir alıntı.

100!